De buizerd en de vrachtwagen

Je maakt wat mee bij de dierenambulance, dit verhaal is opgeschreven door Tim een van onze bijrijders op de dierenambulance.

Woensdagochtend komt een melding binnen over een buizerd. Deze zou vastzitten in de spoiler van een bestelwagen. De melder krijgt de vogel er zelf niet uit.

Als we ter plaatse aankomen blijkt het toch iets anders te zitten dan wij dachten. De beste man vertelt ons dat hij met 100 kilometer per uur over de snelweg reed in Duitsland, vlakbij de grens met Nederland, en de buizerd heel snel op hem af zag komen. Met een doffe harde klap kwam de buizerd net boven zijn raam tegen de bestelwagen aan. Hij was er van geschrokken en dacht dat de vogel dood zou zijn, maar dat blijkt dus erg mee te vallen. Kort na de klap hoort hij het tippelen van pootjes boven zijn hoofd. Ongelofelijk, de Duitse buizerd leeft nog en loopt nu IN de ruimte boven de bestuurderscabine rond. Jawohl, de buizerd is dus door een kleine kier tussen de ventilatie unit en de aerodynamische kap door geschoten. Deze kier is maar ongeveer 7cm breed.

We staan ervan te kijken dat dit mogelijk is en dat de vogel nog leeft. Deze man heeft dus vanaf de grens bij Duitsland gereden met een buizerd boven de cabine en dat vond hij best eng! Inmiddels heeft de man de bestelwagen bij een garage gebracht en zijn wij ter plaatse. Samen kijken we hoe we deze buizerd eruit gaan krijgen. De kap zit helemaal dicht op die kleine kier na. Daar kom je nooit tussen, tenzij je er keihard tegenaan vliegt blijkbaar. Gelukkig zijn er wat handige werklui in de garage aanwezig die er net als wij er alles aan willen doen om deze buizerd er levend uit te krijgen. Ze hadden zelfs hun lunch al door de kier gestopt zodat de buizerd iets te eten had! Bij de eerste poging wordt een gedeelte van de kap los gemaakt door de kit waarmee de kap vast zit weg te snijden. Dit lijkt een prima optie maar na een tijdje blijkt dat dit niet werkt. De kap geeft niet genoeg mee om ruimte te maken. Na even overleggen gaan ze het anders proberen, de ventilatie unit moet los gemaakt worden. Dit moet vanaf twee kanten gedaan worden en blijkt ook nog een lastig karweitje. Uiteindelijk lukt het ze om de unit los te maken en komt er inderdaad genoeg ruimte om de buizerd te kunnen pakken. Een buizerd pak je alleen niet met je blote handen. Ze hebben hele scherpe en sterke poten, en die snavel is ook niet mis. Mijn collega klimt via een ladder op de bus bij de werklui. Ik geef hem een schepnet een paar dikke handschoenen aan. In een ogenblik heeft hij de buizerd te pakken. Yes! Dankzij de samenwerking met deze helden van de garage is de vogel (en de lunch van de werklui) bevrijd. Er lijkt op het eerste gezicht ook weinig schade te zijn bij de vogel. Het is een wonder. We danken de mannen van de garage hartelijk en zij bedanken ons. De buizerd is na een korte herstelperiode bij vogelopvang de Wulp weer uitgezet in het wild. Een Duitse buizerd in Nederland. Auf Wiedersehen!

Fonkelnieuwe dierenambulance

Sleutels nieuwe dierenambulance tijdens feestelijke bijeenkomst overhandigd aan Yvonne

Het heeft even geduurd en ons geduld is lang op de proef gesteld, maar toen stond hij daar toch, glimmend en wel: onze splinternieuwe ambulance in de showroom van Forddealer Van Bunningen in Leiderdorp.
Een groot aantal vrijwilligers en enkele vertegenwoordigers van de pers hadden gehoor gegeven aan onze uitnodiging om de feestelijke oplevering te komen bijwonen.
Bestuurssecretaris Lous Meijer heette ieder welkom, in het bijzonder onze oprichter en jarenlange organisator Carla van Steenbergen. Allereerst stond ze stil bij het vertrek van Marieke van Oosten en Teun van der Vlist. Zij hebben jarenlang de donateursadministratie en de boekhouding met grote toewijding verzorgd. Teun was helaas verhinderd maar Marieke was gelukkig wel aanwezig en ontving onder applaus een mooi boeket bloemen.
Lous bedankte vooral ook de dealer die, nadat de oude ambulance echt de weg niet meer op mocht en de nieuwe ambulance nog op zich liet wachten, gratis een vervangende witte bus beschikbaar stelde. Ook bedankte ze Henry Vorst die zich niet alleen met de belettering, c.q. striping heeft beziggehouden maar ook, samen met een aantal ervaren vrijwilligers, de inbouw van de dierenambulance op zich heeft genomen. Tenslotte bedankte ze de cateraar van Buuren, die de hapjes en de drankjes gesponsord heeft en die zelf ronddeelde. Ter afronding overhandigde Lous de sleutel aan Yvonne en hieven wij gezamenlijk het glas op voorspoedige en schadevrije ritten. Daarna opende Yvonne met de afstandsbediening de ambulance, waarna ieder het interieur kon bewonderen en we met z’n allen daarmee op de foto konden.

Lees hier het artikel uit het Leiderdorps Weekblad over de nieuwe ambulance.

Foto's gemaakt door J.P. Kranenburg

Yvonne Hijman Vrouw van het Jaar

Lezers Leidsch Dagblad kiezen Yvonne tot vrouw van het jaar!

Met 319 van de ruim 1.800 stemmen kwam Yvonne tot haar verrassing als vrouw van het jaar 2018 uit de bus bij de verkiezing die het Leidsch Dagblad organiseerde. Een terechte honorering want in het afgelopen jaar is wel heel veel van haar gevraagd om de dierenambulance dag en nacht draaiende te houden! Dat is haar gelukt en hoe! Wij zijn trots op haar.
Maar ook bij de verkiezing van ondernemer van het jaar van de Businessclub Leiden kwam zij met een 5e plaats als beste vrouw uit de bus. Dat leverde naast de eer ook een cheque van € 750,= van de Sligro op voor de dierenambulance! Wij hebben Yvonne met beide verkiezingen uiteraard van harte gefeliciteerd.

Lees hier het artikel van het Leidsch Dagblad over Yvonne.

Vogelasiel Oegstgeest stopt per 1 december

Persbericht: Nog geen tijdelijke vervanging gevonden voor Vogelasiel Oegstgeest

Enige tijd geleden werd duidelijk dat het Vogelasiel aan de Haarlemmerstraatweg 12 in Oegstgeest eind dit jaar zou moeten sluiten. De coördinator van het vogelasiel, Carla van Steenbergen, heeft het dringende medische advies gekregen haar werkzaamheden te beëindigen. Vierenveertig jaar geleden begon zij het vogelasiel. Sinds 1985 is dat op haar privéterrein gevestigd. Helaas kan het daar niet worden voortgezet. Per 1 december sluit deze vogelopvang. Gewonde, of ontheemde wilde vogels, egels, hazen en vleermuizen zijn hier jarenlang door particulieren en de dierenambulance voor opvang naartoe gebracht. Veel van die wilde dieren konden na zorgvuldige verzorging weer in de vrije natuur worden uitgezet. Daarmee is al die jaren een belangrijke bijdrage geleverd aan het behoud van biodiversiteit en bescherming van wilde dieren. Het bestuur van de Stichting Dierenambulance – Vogelasiel regio Leiden, is vanwege de dreigende sluiting de afgelopen maanden driftig op zoek geweest naar een tijdelijke vervangende locatie voor de vogelopvang. O.a. werden daarvoor mogelijkheden bij de kinderboerderij in de Merenwijk in Leiden en bij de dierenweide in Rijnsburg onderzocht. Beide bleken helaas niet mogelijk. De dierentehuizen Stevenshage en Noordwijk mogen geen wilde dieren opvangen. Ondanks de goede onderlinge samenwerking met deze dierentehuizen kan het vogelasiel daar dus niet naartoe worden verplaatst. Particulieren zullen voor het aanbrengen van gewonde of ontheemde vogels en andere wilde dieren noodgedwongen tijdelijk doorverwezen moeten worden naar opvang van vogels buiten de regio in Alphen, Den Haag of Haarlem.  Met de vogelopvang in Den Haag wordt overleg gevoerd om daar met de dierenambulance vanaf 1 december tot aan de drukke voorjaarsperiode vogels naar toe te kunnen brengen. “De sluiting van ons vogelasiel zal de toch al drukke belasting van de dierenambulance doen toenemen en brengt ook extra kosten met zich mee. Het langere vervoer is met name voor gewonde vogels nadelig”, laat secretaris Lous Meijer weten. “Hoe eerder een gewond dier geholpen kan worden, hoe beter het is en hoe  minder de stress”.

Het bestuur van de Dierenambulance - Vogelasiel is met de gemeente Leiden in overleg over een locatie voor nieuwbouw voor zowel de dierenambulance als het vogelasiel en hoopt dat de gemeente daarover nu snel een besluit wil nemen. “Hoe eerder we die nieuwbouw hebben, hoe sneller we weer vogels en andere wilde dieren kunnen opvangen en hoe minder onnodig dierenleed wordt veroorzaakt”, aldus voorzitter Jaap van Meijgaarden. “Tot die tijd blijven we op zoek naar een tijdelijke voorziening voor het vogelasiel, want dat is in alle opzichten het beste. Recent hebben we een nieuwe suggestie voor een tijdelijke locatie ontvangen, die gaan we met spoed onderzoeken. Ondertussen blijven wij ons openstellen voor andere voorstellen.”

In de Oegstgeester Courant wordt eigenaresse Carla van Steenbergen geïnterviewd over de sluiting van het Vogelasiel. Lees hier meer.

Gemeente Leiden gaat financieel bijdragen

Dankzij de motie van Partij voor de Dieren Leiden gaat de gemeente Leiden financieel bijdragen aan het vervoer en de opvang van gewonde wilde dieren. Ook zal Leiden de Dierenambulance en het Vogelasiel ondersteunen bij het vinden van voldoende overige financiële middelen. De gemeente gaat onderzoeken hoe deze financiële bijdrage elk jaar in de begroting past.

De Dierenambulance en het Vogelasiel in de Leidse regio lieten recent al weten dat zij jaarlijks geld te kort komen. Wij zijn dan ook erg blij met het feit dat de motie met algemene stemmen is aanvaard en niet met een kleine meerderheid. Met de aangepaste bijdrage en ondersteuning van gemeente Leiden, en hopelijk in de toekomst ook van de overige gemeenten in ons werkgebied, hopen wij dat deze tekorten snel verleden tijd zijn!

 

Dieren­am­bu­lance-Voge­l­asiel ontvangt Oorkonde van Mededogen

Hoewel 4 oktober als Werelddierendag altijd al een aparte dag is met veel aandacht voor de dieren, kreeg de dag dit jaar voor ons wel een heel bijzonder tintje. We werden namelijk door Rianne Raat, raadslid voor de Partij voor de Dieren, uitgenodigd ons die donderdagavond in het stadhuis te melden om een bijzondere onderscheiding in ontvangst te nemen. Tot onze grote verrassing kregen we een bijzondere onderscheiding: een ‘Oorkonde van mededogen’ als waardering voor de medewerkers en vrijwilligers van de Dierenambulance-Vogelasiel die dag en nacht klaar staan en in touw zijn om gewonde en/of zieke dieren te helpen. Met trots hebben we de oorkonde in ontvangst genomen. Die krijgt beslist een mooie plek aan de muur.

Opvang wilde dieren in regio nog niet vergoed

“De bekostiging van de huisdieren in onze regio is goed geregeld, maar er is nog niets geregeld voor het vervoer en de opvang van wilde dieren en dode huisdieren”, zegt voorzitter Jaap van Meijgaarden, van de regionale Dierenambulance en het Vogelasiel. “In andere regio’s zoals bijvoorbeeld  Amsterdam, Haarlem en Den Haag betalen de gemeenten hiervoor wel een bijdrage.  Het gaat om uitvoering van een wettelijke taak, daarom hebben wij de gemeenten in onze regio, waar wij actief zijn, gevraagd om een bijdrage in onze kosten. Regelmatig worden wij gebeld door politie vanwege gewonde vogels, of andere wilde dieren, die een gevaar voor het verkeer, of de openbare orde opleveren.  Het is dan toch redelijk dat onze kosten daarvoor worden vergoed?” stelt hij met nadruk. “Wij vragen niet het volledige bedrag, omdat we dankzij donateurs en vergoedingen die we van particulieren ontvangen, ook inkomsten verwerven. Maar dat is bij lange na niet voldoende om het tekort op onze begroting te dekken. We begroten een jaarlijks tekort van € 85.000,=.  Zo krijgen wij binnenkort een nieuwe ambulance. Daaraan zijn we alleen al ruim € 35.000,=  kwijt. De enige bijdrage die we momenteel van 7 van de 10 gemeenten in ons werkgebied krijgen, is een niet kostendekkende vergoeding voor de ritten die we uitvoeren voor het aanleveren van gevonden huisdieren bij dierenasiel Stevenshage. Dat leverde ons in 2017 een bedrag  op van slechts € 1.570,34. Daar staan gemiddeld ruim 4.000 jaarlijkse ritten tegenover. Het merendeel daarvan juist ten behoeve van wilde dieren. Recent bijvoorbeeld nog voor het ophalen van Amerikaanse stierslang in Katwijk. Dat is een exoot die gevangen moet worden en voor onderzoek naar SERPO in Rijswijk moet worden gebracht. Dat doen we vooralsnog zonder enige vorm van vergoeding, maar dat houden we zo niet langer vol.

Wij hopen op erkenning van de wettelijke plicht en moreel besef bij de colleges van B&W en de gemeenteraden om ook het vervoer en de opvang van wilde dieren en dode huisdieren te gaan bekostigen.”

Klantenactie Dierenkliniek Stevenshof

Klantenactie Dierenkliniek Stevenshof levert € 292,= op voor Dierenambulance regio Leiden

De cliënten van Dierenkliniek Stevenshof kunnen met een klantenkaart punten sparen waarmee ze korting kunnen krijgen bij volgende behandelingen. Ze kunnen deze punten ook doneren aan een goed doel en dat hebben veel klanten gedaan. De afgelopen maanden was door de dierenartsen als goed doel gekozen voor de Dierenambulance regio Leiden. Het resultaat mag er zijn. De klanten hebben een bedrag van niet minder dan € 292,= bijeen gespaard.
Dierenarts Marie-José van Lochem – Verruijt maakte donderdag 2 augustus het resultaat van deze actie bekend. Ze overhandigde daartoe aan Yvonne Hijman, coördinator van de dierenambulance, een oorkonde waarop het resultaat van de actie was vermeld. (zie bijgevoegde foto). Yvonne Hijman was zeer ingenomen met het resultaat. “Wij zijn voor ons werk financieel afhankelijk van bijdragen van onze donateurs en acties als deze, daarom zijn we de dierenkliniek Stevenshof heel dankbaar”. Zij vroeg de dierenarts de dank aan de klanten over te willen brengen, want zij hadden per slot dit prachtige bedrag bijeen gespaard en de dierenambulance kan het bedrag goed gebruiken. Binnenkort wordt een nieuwe ambulance afgeleverd en die moet nog worden ingericht.
 
Op de foto: mw. Van Lochem – Verruijt links en Yvonne Hijman rechts.

Interview Sleutelstad Radio

Jaap van Meijgaarden, voorzitter van de Leidse Regionale Dierenambulance-Vogelasiel, werd geïnterviewd door Sleutelstad Radio over het ernstige tekort aan vrijwilligers bij de dierenambulance en het vogelasiel.

"De drukke periode staat weer voor de deur”, zegt Jaap van Meijgaarden. “Dat betekent extra werk met het ophalen en verzorgen van dieren. Niet alleen van jonge vogels, die door een kat zijn aangevallen, of uit het nest zijn gevallen en door de ouders dan niet meer kunnen worden verzorgd, maar ook van honden en katten, die de lente in hun bol hebben en minder goed opletten bij het oversteken van wegen. Vandaar deze dringende oproep voor nieuwe vrijwilligers.”

Hieronder kan u het interview terugluisteren.

Robbert Beurse sprak met Jaap van Meijgaarden over het tekort aan vrijwilligers.

Stadsfotograaf fotografeert Vogelasiel

Stadsfotograaf Patricia Nauta brengt voor het Leidsch Dagblad een jaar lang Leiden in beeld en hoe haar inwoners door de jaren heen veranderd zijn. Het vogelasiel voelde zich vereerd om ook door haar geportretteerd te worden, met een prachtig artikel in de krant erbij.

DE PECHVOGELS
'Vrijwillig is niet vrijblijvend'

Elk voorjaar wacht ik ongeduldig op de jonge vogeltjes. In onze tuin zitten allerlei broedparen, die ieder jaar trouw een aantal meesjes, vinkjes, roodborstjes en eendepulletjes op de wereld zetten. Ik zou uren kunnen kijken en luisteren naar de flapperende en kwetterende vogeltjes. Helaas heb ik er nooit langer dan twee minuten tijd voor.
Als meisje wilde ik zelf kuikentjes. Van mijn moeder mocht dat niet omdat het kippen werden. En omdat ik er alleen maar mee wilde spelen. Mijn zusje was eigenlijk meer van de dierverzorging. Eens vroeg ik haar om pulletjes voor ons te vangen. Ze zwommen in een badkuip in de tuin, tot we ze loslieten in de Leidse Hout. Toen mijn zusje later zelf een huis kreeg, had ze geen tuin. Dus werd ze vrijwilliger bij de dierenopvang in Oegstgeest.
Met Hemelvaart waren we met onze gezinnen in België. Ik vond een musje dat uit het nest gevallen was. Ik vroeg mijn zusje erbij. Thuis belt ze de dierenambulance als iemand een doos eieren in de supermarkt heeft laten vallen. Maar op het Waalse platteland durfde ze dat niet. Daar zijn de mensen een stuk ruwer en Franstaliger. De rest van de vakantie probeerde mijn zusje wurmpjes in het vogelbekje te proppen. Bij ons vertrek moesten we het diertje achterlaten. Vanwege de droeve vooruitzichten was ik de hele terugweg stil.
Uit wroeging maak ik na onze terugkomst een afspraak met de vogelopvang in Oegstgeest. Daar kan je rustig met een eendagskuiken aankomen. Carla van Steenbergen werkt al ruim veertig jaar bij de dierenambulance. Nu zitten er alleen nog vogels. In deze tijd van het jaar worden vooral jonge vogels binnengebracht. De ambulance rijdt af en aan als ik er ben. Gelukkig heeft Carla nu een stagiair. Niels woont in Oegstgeest en volgt de opleiding Dier en Ondernemen in Geldermalsen. Hij leert veel door de omgang met wilde en verzwakte dieren. Ook doorwerken. Het is de hele dag etenstijd bij de vogelopvang. De bedelende kuikentjes krijgen stukjes gehakt met een pincetje. De twee zwaantjes kunnen hun bakje natte spinazie al bijna zelf leeg slobberen. Zonder Carla was de vogelopvang allang verdwenen. Er zijn bijna geen vrijwilligers meer voor te vinden. ,,Ik heb er maar weinig, vooral in het weekend'', verzucht Carla. ,,Vrijwillig is niet vrijblijvend. Iedereen werkt, tegenwoordig. Met de oplopende pensioenleeftijd wordt dat alleen maar erger.'' Ik denk aan mijn eigen drukke leven. Ik zal mijn zusje nog eens vragen.

Bestel vóór 30 juni Patricia's boek met alle foto's en verhalen op de website van voordekunst.