Drukte en ruimtetekort bij Dierenambulance Regio Leiden
De Dierenambulance Vogelasiel Regio Leiden kampt met flink wat ruimtetekort én het is bijzonder druk.

De jonge vogel tijd is aangebroken, dat zorgt voor een flinke aanwas aan jonge gewonde vogels bij het vogelasiel. Tegelijkertijd zitten alle hokken vol en moeten de jonge meeuwen ruimte delen. ‘Het is vanuit dierenwelzijn eigenlijk niet verantwoord, maar het alternatief is erger,’ zegt voorzitter Jaap van Meijgaarden.

De Dierenambulance kan de aanwas van gewonde vogels bijna niet meer aan. Nu kunnen gewonde vogels soms worden opgevangen bij bevriende opvangorganisaties, maar ook dat is geen toekomstbestendige optie. Nieuwe huisvesting zou dat wel zijn. De voorzitter is daar druk mee bezig. Echter wil Rijkswaterstaat maar geen besluit nemen over gebruik van een stukje grond in de regio. ‘Ik hoop dat met druk van de wethouder en misschien de burgemeester daar beweging in gaat komen.’

Financiering is nog een andere uitdaging voor de organisatie. Gemeenten in de regio geven in de regel geen structurele subsidie. Daar gaat het bestuur nog een keer om vragen; 25 cent per inwoner per jaar.

Zelf een krijsende meeuw gevonden? Geen paniek, dat is normaal. Als een meeuw echt gewond is, bel dan wel de dierenambulance.

Unity.NU brengt je actualiteiten uit Leiden, Leiderdorp, Oegstgeest, Voorschoten, Zoeterwoude en Wassenaar.

Het fragment kun je hier bekijken.

"De afgelopen maand mei hebben wij niet minder dan € 1.400,= aan brandstofkosten voor onze ambulances moeten maken", laat bezorgde voorzitter Jaap van Meijgaarden weten. "Als gevolg hiervan zal het tekort dat wij helaas ook dit jaar verwachten nog hoger uitvallen dan het afgelopen jaar. Dat betrof een bedrag van bijna € 50.000,= .

Zie hier het interview van Omroep West met Jaap.

De opvang van verweesde huisdieren is een wettelijke taak van gemeenten. Van de 9 gemeenten van ons verzorgingsgebied ontvangen wij voor de uitvoering van die taak slechts een kleine ritvergoeding. In totaal leverde dat vorig jaar een bedrag op van slechts € 2.600,=. Daarvan kunnen wij onmogelijk onze ambulancedienst in stand houden. Met dat bedrag kunnen wij nog niet eens de brandstofkosten van 2 maanden financieren, laat staan het onderhoud, de verzekering en de vervanging van onze ambulances op termijn. Onze ambulances maken jaarlijks zoveel kilometers dat wij ze in 5 jaar moeten afschrijven.
Voor de uitvoering van de zorgplicht voor wilde dieren ontvangen wij van de gemeenten Leiden en Voorschoten gelukkig wel een vergoeding. Van de andere 7 gemeenten structureel niets.

Omdat de opvang van ontheemde huisdieren een wettelijke taak van de gemeenten is, zullen wij de gemeenten voor de financiering van onze ambulancedienst nog weer eens gaan benaderen. Want zonder ambulancedienst is die gemeentelijke taak niet uitvoerbaar.
Ook hopen wij dat de bewoners van de regio ons, ondanks dat ook zij geconfronteerd worden met hogere energiekosten en inflatie, toch zullen blijven steunen, door donateur te worden, of eenmalig een gift over te maken via onze website.

Natuur💚Leiden is een initiatief van Nancy Glazer en Laura Lancée en ontstond begin dit jaar. Nancy en Laura besloten bekende Leidse groene doeners te interviewen over hun inzet en fascinatie voor stadnatuur. Dit leverde een podcastserie op met verhalen over vogels, bomen, vissen, de energietransitie, idealen, evolutie en activisme. Zij werkten ook mee aan de stadswandeling, door een kort verhaaltje in te spreken bij een locatie in de stad.

Het verhaal over vogels is een interview met Eef van Meerten, onze coördinator van het vogelasiel.

Zie https://www.natuurleiden.nl/onze-podcast voor alle beschikbare podcasts.

Direct naar de podcast van Eef: https://app.springcast.fm/16275/aflevering7eefvanmeerten

Centraliste Marion kreeg melding van een lammetje te water bij de Stevenshof in Leiden... Het boefje was ver weg van mamma geraakt, langs een slootje gelopen en in een volgend slootje gevallen. Een omstander heeft gebeld en met ambulance-bestuurder Ellen konden ze samen de kleine de sloot uittrekken en is het gelukt wat water uit de longen te krijgen. Afgedroogd en kusjes gegeven en op zoek naar mamma schaap.

Ver weg in een volgend weiland stonden 3 schapen waarvan 1 aan kwam gerend toen ze de kleine hoorde blaten. Hoe prachtig om dit lammetje weer veilig bij mamma te kunnen zetten.

We kregen een paar dagen geleden een melding van het golfterrein bij de Merenwijk. Er was een babyzwaantje gezien zonder ouders. De ambulance ging erheen en de medewerkers hadden goed gekeken of ze de ouders konden vinden, maar nee. Ook Pieter is nog extra gaan kijken; weer niks. Het zwaantje is naar de Wulp gebracht omdat jonge zwaantjes alleen het heel erg slecht doen in een opvang en ‘ie bij de Wulp misschien toch net wat meer kans zou hebben.

Sharon van de Wulp vroeg vandaag of we toch ècht niet nog een keer de ouders wilden gaan zoeken omdat ze het somber inzagen voor het zwanenkind. Anders zouden zij zelf bij ons komen zoeken zei ze. Dat is onze eer te na en dus ging Pieter (als meester zwanen-speurder) wederom op pad. In no time had hij de ouders gevonden!

Het kind is als de wiedewip weer van De Wulp naar Leiden getransporteerd en herenigd met z’n ouders.

Daarvan schieten toch bijna de tranen je in de ogen?!

In april heeft de Leidse Oranjevereniging een loterij gehouden. De opbrengst ervan is beloofd aan twee goede doelen: het jongerenhospice Xenia en onze dierenambulance. We waren heel blij verrast dat aan ieder doel maar liefst 2000 euro werd geschonken. Voor ons is de bestemming al bekend: we gaan een nieuwe ambulance aankopen, voor de inrichting ervan hebben we nog veel geld nodig. Deze bijdrage is daarom heel erg welkom. Oranjevereniging, heel erg bedankt!

Bestuurslid Mieke van de Oranjevereniging overhandigt hier de cheque van 2000 € aan onze voorzitter Jaap van Meijgaarden.

V.l.n.r. Trudy Kwik, voorzitter Oranjevereniging, Jaap, Mieke, Jaqueline Bouts, directeur Xenia.

De afgelopen weken begon de voorjaarsdrukte bij de vogelopvang weer toe te nemen. Pulletjes, mereltjes, jonge meesjes.... En dit stel jonge kauwtjes. Zodra Henk het kartonnen doosje in de warmtekast opent, gaan 3 snavels open. Honger! Met een spuitje doet Henk voedzame pap in de keeltjes. 

Al een tijdje hebben we een haan in de opvang, Nico genaamd. Op Instagram heeft hij al de bijnaam "de manager". Met Nico blijft het tobben, hij wordt niet echt beter. Coördinator Eef heeft dierenarts Rob van Zon (Utrecht) benaderd en die vroeg haar met Nico naar de praktijk te komen. Rob van Zon is gespecialiseerd in zieke vogels. Samen met Tessa is Eef naar Utrecht gereden. Voor Nico werd een poep- en bloedonderzoek gedaan. Nico had twee verschillende infecties. Heel brutaal heeft Eef nog een ander probleemgevalletje meegenomen, een halsbandparkiet. Daarvan is een röntgenfoto gemaakt waar niets geks op is te zien. Het eerdere vermoeden dat de parkiet een vergiftiging zou hebben oplopen (want ze knabbelen echt aan alles) werd nu uitgesloten. Eerder het idee dat het een "raamslachtoffer" is.

De vogels zijn kosteloos nagekeken en Eef heeft Rob de oren van het hoofd gevraagd, het was allemaal zeer leerzaam! Ook gaf Rob zijn boek mee, wat we in de vogelopvang graag zullen gebruiken.

Bedankt, Rob!

We hebben een paar maanden geen meldingen van overleden huisdieren gedaan naar Amivedi. Die achterstand hebben we ingelopen, we hebben 30 overleden en door ons opgehaalde huisdieren nu aan Amivedi doorgegeven. In de meeste gevallen zijn de overleden dieren nog bij ons in de opslag aanwezig. Als u denkt dat een dier van u erbij is, kunt u voor identificatie langskomen op ons adres Draadbaan 14 in Leiderdorp. Maak s.v.p. eerst telefonisch een afspraak, tel 071 517 4141.

Samen met Henri heeft Martijn een reiger gevangen in een sloot achter een boerderij in Noordwijkerhout. Het ging heel gemakkelijk. Elk gingen ze met een net in de aanslag. De reiger was moe, kon niet meer op de kant komen op eigen kracht. Team Tessa (Tessa&Tessa) hebben op de basis in het vogelasiel deze rakker zijn/haar eigen hangmat gegeven om (denkt Martijn) uit te rusten (met wat visjes erbij voor de maagvulling). Dat was een mooi gezicht!

Na de goede verzorging in het "vogelhotel" was 'ie alweer goed op krachten gekomen en mocht 'ie de volgende dag weer naar buiten!