Vrijdagmiddag 12 mei kwam de oudste van de twee dierenambulances, die de stichting ter Ondersteuning van de Dierenambulance – Vogelasiel regio Leiden rijk is, met panne in Sassenheim stil te staan. Door de ANWB werden wij daar naar een parkeerplaats gesleept. Na het weekend werd hij naar ons garagebedrijf vervoerd, waar bleek dat de distributieriem gebroken was, waardoor de motor in de soep was gedraaid. De kosten van de reparatie worden op meer dan € 8.000,= geschat. “ Deze tegenvaller komt ons bijzonder slecht uit, want juist in het voorjaar hebben we het extra druk, vanwege de vele jonge hulpbehoevende vogels, waarvoor we gebeld worden. Gelukkig hebben we sinds enkele maanden dankzij een crowdfundingactie een tweede ambulance, waardoor ons werk wel door kan gaan”, stelt voorzitter Jaap van Meijgaarden, “Maar deze tegenslag komt financieel hard aan. Wij voorzien voor dit jaar al een aanzienlijk tekort, wat hierdoor alleen nog maar groter wordt. Wij zijn met enkele gemeenten nog in gesprek over medebekostiging, maar daarmee zullen wij het gat niet kunnen dichten, omdat daarmee hoogstens 40% van onze kosten gedekt kunnen worden. Wij hopen dat deze tegenslag voor die gemeenten een stimulans zal zijn om alsnog spoedig een besluit over medebekostiging te nemen en dat ook de provincie zijn verantwoordelijkheid daarvoor erkent. De provincie heeft tot nu toe op onze verzoeken om medebekostiging negatief gereageerd. De zorgplicht voor dieren is, vinden wij, niet iets dat je, op een stichting als de onze financieel volledig kunt afschuiven. Om die reden hebben wij onlangs een oproep aan de collegeonderhandelaars van de provincie gedaan. Wij hopen oprecht dat het nieuwe college van GS zijn verantwoordelijkheid voor de zorgplicht van wilde dieren zal erkennen en financieel vertalen”.

In Zoeterwoude is enige tijd geleden een dode hond komen bovendrijven. Het dier was getapet met ducktape en met bakstenen tussen voor- en achterpoten verzwaard. Ook zat er een tas met stenen over zijn kop. Kortom, een vreselijk ernstig misdrijf, waarvoor de dierenpolitie onze assistentie inriep.

Het is gebruikelijk dat een lijk na enkele weken door gasvorming aan de oppervlakte komt drijven.  Ondanks de stenen gebeurde dat ook in dit geval, waardoor het misdrijf aan het licht kwam en onderzoek naar de dader mogelijk werd.

Helaas was het dier niet gechipt, waardoor de eigenaar niet direct te achterhalen was. Vanwege de ernst van het voorval werd door de politie forensisch onderzoek te plaatse uitgevoerd. Aangezien een ‘waterlijk’ ontzettend stinkt en niet zomaar te vervoeren is, werd onze assistentie ingeroepen. In tegenstelling tot de politie beschikken wij met onze transportauto en stankdichte vervoerkisten over de middelen daarvoor. Op verzoek van de dierenpolitie hebben wij het dode dier voor sectie naar een dierenarts in Purmerend vervoerd.

Gelukkig bleek de politie de factuur, die we daarvoor stuurden, te voldoen, een unicum, want al te vaak geven overheidsinstanties in dit soort situaties niet thuis, nadat ze ons om assistentie hebben gevraagd. “Daarom is het zo belangrijk dat overheden ons financieel gaan bekostigen”, zegt voorzitter Jaap van Meijgaarden, “dan hoeven we hiervoor geen facturen meer te versturen. Dat scheelt ons en de overheden een hoop administratie en gedoe”.

Vorig jaar bracht de Raad voor Dierenaangelegenheden het advies‘Zienswijze dilemma’s in de wildopvang’ uit aan het kabinet. In dat rapport werd de minister geadviseerd “met andere overheden in gesprek te gaan en afspraken te maken over ieders verantwoordelijkheid in de opvang van hulpbehoevende wilde dieren, inclusief structurele financiële ondersteuning vanuit de overheid van wildopvang in Nederland”.

Onze stichting wordt inmiddels door 3 van de 8 gemeenten uit ons verzorgingsgebied structureel financieel ondersteund en het ziet er naar uit de overige gemeenten zich daarbij zullen gaan aansluiten. Daarmee zullen onze financiële problemen helaas niet opgelost zijn, omdat daarmee maximaal 40% van onze uitgaven zal worden gedekt. Voor de overige uitgaven zijn wij afhankelijk van vergoedingen, donaties, giften en legaten van particulieren. Dat maakt ons kwetsbaar en ons niet alleen.

Vrijwel alle wildopvangorganisaties in Zuid-Holland hebben met financiële problemen te kampen. Als gevolg hiervan heeft bijvoorbeeld de Wildopvang in Delft vorig jaar moeten besluiten met de activiteiten te stoppen, omdat faillissement dreigde. De provincie heeft in het kader van de Wet natuurbescherming een coördinerende taak ten aanzien van wilde dieren en voor een ieder en dus ook voor de provincie geldt de zorgplicht. Om die reden zou de provincie de opvang van wilde dieren, evenals een aantal gemeenten, structureel moeten medefinancieren. Met de opvang van wilde dieren wordt een belangrijke bijdrage geleverd aan het weer uitzetten in de vrije natuur van dieren, die het anders niet zouden redden. Het huidige college van GS van Zuid-Holland heeft daarvoor tot nu toe niet thuis gegeven. Dit in tegenstelling tot een aantal andere provincies. Vandaar onze oproep aan de college-onderhandelaars om de medebekostiging van wildopvang in Zuid-Holland in het nieuwe collegeprogramma op te nemen.

Heb je een jong vogeltje gevonden en wil je helpen? Kijk eerst of het vogeltje wel hulp nodig heeft. Dat hoeft namelijk niet altijd zo te zijn. Want dat jonge vogels in het voorjaar op de grond terechtkomen, is heel normaal.

Jonge vogels ontgroeien snel hun nest. Ze brengen dan een paar dagen op de grond door, terwijl de ouders in de buurt voedsel zoeken. Binnen een paar dagen kunnen ze helemaal zelf vliegen en eten vinden.

Een jong vogeltje moet de kunst van het overleven afkijken van zijn ouders. Niet alle jongen zullen het redden, de natuur is hard. Maar zij die het overleven, zijn klaargestoomd voor een leven in het wild.

Hoe kan je zo’n vogeltje wél helpen?
Als het vogeltje op een gevaarlijke plek zit, kan je die op een beschutte plek te zetten: in een struik of op een tak (je hoeft niet bang te zijn dat jouw geur er voor zorgt het vogeltje wordt verstoten; de meeste vogels kunnen niet goed ruiken). De ouders vinden hem terug door zijn bedelroep. Houd je kat een paar dagen binnen en vraag de buren dat ook te doen.

Twijfel je of het vogeltje hulp nodig heeft?
Bekijk dan eerst het overzicht hiernaast! Dat scheelt ons misschien een telefoongesprek; in het voorjaar hebben wij het ontzettend druk, o.a. door de vele vragen over jonge vogels.

De brief die de Leidse wethouder Ashley North begin februari stuurde naar de colleges van B&W van de gemeenten waarin de regionale dierenambulance actief is, begint vruchten af te werpen. In zijn brief vroeg hij de gemeenten om de dierenambulance te gaan bekostigen met € 0,25 per inwoner.
B&W van Zoeterwoude had daar in november vorig jaar als eerste gemeente toe besloten. Voor Paul ’t Lam van de GroenLinks-fractie in Voorschoten was dit aanleiding om zijn college voor te stellen zich hierbij aan te sluiten en het jaarlijkse bedrag van € 5.000,= te verhogen naar ca. € 6.375,=. Op 21 maart heeft het college van B&W van Voorschoten daartoe besloten. Met ingang van 2024 zal dit bedrag aan de stichting worden overgemaakt.

Ook in andere gemeenten speelt de discussie. In Katwijk is een motie met dezelfde strekking aanvaard.
Noordwijk heeft hiertoe deze week besloten na een motie van Lijst de Moor en PUUR.
In Teylingen is zo’n motie ingediend. Daar moet nog een besluit over worden genomen.
Leiderdorp staat positief tegenover de gedachte, maar moet die nog uitwerken en in Oegstgeest worden hierover, mede na het inspreken tijdens recente commissievergaderingen, binnenkort besluiten verwacht.

“Wij zijn ontzettend blij met deze ontwikkeling”, laat voorzitter Jaap van Meijgaarden weten, “Als alle gemeenten hiertoe besluiten, voorzien we dat ons begrootte exploitatietekort aanzienlijk zal worden teruggebracht en onze afhankelijkheid van toevallige legaten sterk afneemt. De noodzaak om onze inkomsten verder te vergroten, door meer donateurs te werven en acties te voeren, zoals het afgelopen jaar, blijft echter bestaan. We hebben daar vertrouwen in. We merken steeds meer dat ons werk op veel sympathie van het publiek kan rekenen”.

Na Leiden, Voorschoten en Zoeterwoude heeft de gemeente Katwijk ook besloten om onze stichting structureel te gaan financieren. Een motie van D66, PvdA, SGP, ChristenUnie en DURF heeft hiervoor gezorgd.
Hartelijk dank, wij zijn hier erg blij mee. En voor gewonde en ontheemde dieren in ons werkgebied betekent dit weer een stukje meer zekerheid dat wij ze kunnen helpen.

Onze stichting is verheugd over de brief die wethouder Ashley North van Leiden aan de andere gemeenten in onze regio heeft verstuurd (> Brief A North oproep ondersteuning Dierenambulance). In die brief nodigt hij de andere gemeenten uit ons ook structureel financieel te gaan steunen. Dit omdat het dierenwelzijn daarmee gediend is, maar ook omdat de opvang van ontheemde, gewonde en zwerfdieren een wettelijke (zorg)taak van gemeenten is en die taak zonder ambulancedienst niet uitvoerbaar is.
Onze stichting heeft niet om volledige financiering door gemeenten gevraagd, maar slechts om ca. 40% van onze uitgaven. Onze afhankelijkheid van met name legaten en erfenissen is te groot, waardoor wij kwetsbaar zijn, onze dienstverlening in gevaar zou kunnen komen en wij die mogelijk verder zouden moeten beperken. Op dit moment missen wij bijvoorbeeld zowel de vrijwilligers als de financiën om ook 's nachts uit te kunnen rukken, terwijl dat wel onze ambitie is. Structurele financiële steun van de gemeenten zou ook daarvoor van belang zijn. Wij hopen dan ook op positieve reacties van de andere gemeenten.

Tijdens het nieuwjaarsfeest dat wij gisteravond voor onze medewerkers en vrijwilligers organiseerden, kwam er een melding: een echtpaar in Oegstgeest had een loslopende golden retriever in huis genomen. Ambulancerijders Henk & Marcel, die ook even op het feest waren, gingen direct op pad. We konden de eigenaar helaas niet direct bereiken dus Pim, zo bleek, zou naar asiel Stevenshage worden gebracht. Al op weg kregen we een telefoontje van een geëmotioneerde mevrouw, dat haar hulphond was ontsnapt via de door de harde wind losgewaaide achterdeur na een harde knal. En door haar handicap kon ze hem niet zelf zoeken. Als een blindengeleidehond geen tuig om heeft, gedraagt hij zich als een 'gewone' hond en die nemen soms de pootjes.
Gelukkig konden we mevrouw geruststellen. Haar hond was terecht en we konden hem direct bij haar afleveren. Liefdevol en met tranen in haar ogen sloot ze de hond weer in haar armen.
“Als onze vrijwilligers met zo’n verhaal terugkomen, houd ik het zelf ook niet altijd droog”, vertelde coördinator Yvonne. “Daarvoor doen we dit, dat maakt ons werk zo waardevol.”
[foto: Hulphond Nederland]

“Wie had begin 2022 kunnen denken dat we vandaag twee splinternieuwe voertuigen in gebruik zouden nemen, die door een ondernemer en via crowdfunding konden worden gefinancierd?”, begon voorzitter Jaap van Meijgaarden zijn toespraak in de oude brandweerkazerne in Leiderdorp.
Hij bedankte vrijwilligers Erwin Haveman en Henri Vorst voor het vele werk dat zij daarvoor hadden verricht: het uitzoeken van een geschikt type voertuig, het vinden van een dealer die bereid was een aantrekkelijke korting te geven en het ontwerpen van een efficiënte inrichting van de dierenambulance. Ook de striping is uniek, ontworpen door vrijwilliger Marcel van Gaalen.
Na het binnenrijden van de nieuwe voertuigen konden die door de aanwezigen worden bewonderd. De voorzitter bedankte nogmaals de eigenaar van Praxis Leiderdorp, die de financiering van de transportauto voor zijn rekening had genomen en de vele grote en kleine sponsoren die de crowdfunding van de dierenambulance tot een succes maakten. Die laatsten kregen een welgemeend applaus van de aanwezige medewerkers, vrijwilligers en andere genodigden. Hartelijk dank namens de dieren! ❤️