Wat een oorverdovende gast hebben we in mei in de vogelopvang gehad. De specht was een kattenslachtoffer maar is goed genezen!

Een inwoner van Sassenheim nam eind juni contact op met de Dierenambulance. Een zwerfpoes was lichtgewond geraakt aan haar achterpoot, maar kon niet worden gevangen. “We zijn daar toen naartoe gegaan en hebben een vangkooi geplaatst. Na een paar dagen kregen we bericht dat het gelukt was om de kat daarmee te vangen”, vertelt Yvonne Hijman, coördinator van de regionale dierenambulance. “ Onze vrijwilligers hebben de vangkooi met kat opgehaald en naar dierentehuis Stevenshage gebracht.

Daar bleek weer eens hoe belangrijk het is dat huisdieren gechipt zijn.

Deze poes had er gelukkig een. Daardoor konden de eigenaren achterhaald worden. Die waren dolgelukkig, want wat bleek? De poes was ruim twee jaar geleden verdwenen! De eigenaren zijn terstond naar Stevenshage gereden en hebben de poes weer liefdevol in de armen gesloten, hoorden wij van de medewerkers van het dierentehuis. Dit soort ervaringen maakt ons werk zo zinvol”, laat een tevreden Yvonne ons weten, “daar geniet ik van”.

Het besluit van de gemeenteraad van Oegstgeest om ons te gaan financieren voor transport en opvang van wilde dieren, moet een voorbeeld zijn voor de andere regiogemeenten, die dit nog niet doen. Ook hopen wij dat dit een rol gaat spelen bij de komende gemeenteraadsverkiezingen.

Besluit gemeenteraad Oegstgeest opsteker voor Dierenambulance

“Het besluit van de gemeenteraad van Oegstgeest om dit jaar € 5.000,= bij te dragen aan de Dierenambulance voor de kosten van transport en opvang van wilde dieren, moet de andere regiogemeenten stimuleren om dit goede voorbeeld te volgen”, reageert voorzitter Jaap van Meijgaarden. “In maart hebben wij de gemeenten in onze regio nogmaals gewezen op hun zorgplicht in het kader van de Wet Natuurbescherming. De zorgplicht geldt voor een ieder, dus ook voor gemeenten. Raadslid Melanie van Driel van Progressief Oegstgeest heeft dit samen met het CDA opgepakt, met als gevolg dit resultaat! In 2019 heeft de gemeenteraad van Leiden haar verantwoordelijkheid al genomen en financiert ons sindsdien voor transport en opvang van wilde dieren. De andere gemeenten verwijzen tot nu toe naar de provincie en die verwijst op zijn beurt naar het onderzoek naar aanleiding van de motie Wassenberg in de Tweede Kamer. Daar kopen wij dus niets voor. Voorschoten heeft vorig jaar een besluit genomen om ons voor wilde dieren te gaan bekostigen, maar tot nu toe hebben wij daar niets meer van vernomen. Groen Links raadslid Paul ’t Lam heeft daar inmiddels vragen over gesteld. In Katwijk heeft raadslid Sonny Spek van DURF de handschoen wederom opgepakt. Er is dus al de nodige beweging gaande. Wij hopen daarom dat bekostiging van ons werk voor wilde dieren bij de komende gemeenteraadsverkiezingen een rol gaat spelen. Veel raadsleden denken dat wij vanwege transport van huisdieren al goed door gemeenten worden gefinancierd. Die kan ik uit de droom helpen. Vorig jaar hebben wij van 7 gemeenten voor het vervoer van huisdieren naar Stevenshage in totaal slechts € 2.440,= ontvangen. Daar kun je onmogelijk een organisatie met 2 ambulances en 100 vrijwilligers financieel van overeind houden. Wij hopen dus dat goed voorbeeld goed doet volgen”.

“Nieuwe vrijwilligers, die zich aanmelden als chauffeur bij onze dierenambulance, realiseren zich vaak onvoldoende dat het rijden op een grote ambulance, zonder achteruitkijkspiegel en met de nodige sensoren, wel wat anders is dan rijden in je privéauto”, vertelt coördinator Yvonne Hijman van de Leidse Dierenambulance. “Zeker als er sprake is van een spoedopdracht en je daarvoor door een nauwe straat of steeg moet manoeuvreren, is het goed beheersen van de ambulance een vereiste. Daarbij moet je dan goed gebruik maken van je bijrijder. Maar ook voor de chauffeurs, die al langer meedraaien, is het zinvol dat ze hier nog weer eens mee geconfronteerd worden. Te snel slijten gewoonten in. Daarvoor hebben wij deze rijvaardigheidstraining opgezet. Al onze 41 chauffeurs doen er aan mee. Voor iedere training is een halfuur uitgetrokken, dus we zijn er twee volle dagen mee bezig.”

Dankzij de medewerking van de gemeente Leiderdorp en het belangeloos beschikbaar stellen van pylonen en verkeersborden door de Vermeulen Groep, kon op 1 en 2 juli een circuit worden uitgezet  op het parkeerterrein nabij de Doeshaven. Het door de vrijwilligers Erwin Haveman en Henri Vorst ontwikkelde en uitgezette circuit bevatte een nabootsing van nauwe straatjes, korte en scherpe bochten, moeilijke inparkeersituaties en een hoogtebeperking waarmee, als daar niet op zou letten, de lichtbalk van de ambulance af gereden zou worden. Allemaal punten waar de chauffeurs zich terdege bewust van moeten zijn.

“Het past in onze ontwikkeling naar verdere professionalisering”, laat een tevreden Yvonne Hijman weten. “De reacties van de chauffeurs zijn tot nu toe allemaal heel positief”.

Yvonne Hijman, Henri Vorst en Erwin Haveman op het parcours in Leiderdorp.

Vorige maand plaatsten we een nieuwsbericht over een zwaargewonde vrouwtjeszwaan in Valkenburg. We geven een update hoe het met het herstel van het dier gaat.

Wat is er toen gebeurd

De zwaan is 4 weken geleden door een hond gegrepen terwijl ze op haar nest zat. Ze was zwaargewond aan haar hals en nadat de brandweer en Yvonne haar gevangen hebben is ze naar dierenarts Marie José van Lochem gebracht.
Een spier was doorgescheurd en veel huid was kapot, wat allemaal zo goed als mogelijk aan elkaar gehecht is. Er zijn röntgenfoto’s gemaakt om te kijken of er schade aan haar slokdarm was, dat leek niet het geval.

In de weken erna

Ze is mee naar onze opvang gegaan waar we haar twee weken lang moesten sonderen omdat ze niet zelf at. Daarna is ze een week naar de Wulp gegaan in de hoop dat een zwemwatertje en andere zwanen haar misschien aan het eten en wat actiever zouden krijgen.
Dat bleek niet het geval en toen coördinator Eef weer bij de Wulp was, vroegen ze om de zwaan goed te onderzoeken. Er bleek dat een nieuwe bult in haar hals was ontstaan. Ze is mee naar Leiden teruggekomen en de volgende dag maakte de dierenarts nieuwe foto’s om te kijken wat er aan de hand was. Er werden gerenommeerde dierenartsen geraadpleegd.
We wilden het niet opgeven, we zijn voor een operatie gegaan om te kijken wat er gaande was. Er bleek een ander stuk spier aan het afsterven te zijn, die we zorgvuldig verwijderd hebben, een infra-rood-behandeling om de genezing te bevorderen en mee naar de opvang. Intussen moesten we uitproberen welk eten wat ze zou lusten. Dat bleek uiteindelijk uitsluitend eendenkroos te zijn en ze ging afgelopen week zelf eten.
Tussendoor nog een keer met de zwaan naar de dierenarts thuis voor nog een infrarood-behandeling en een heerlijke wandeling met de zwaan door de tuin van de dierenarts. Voor onze ogen werd ze weer een beetje zwaan! Gisteren is ze voor het eerst op eigen kracht een beetje aangekomen. Ze heeft nu een soort drukverband waarmee we de slokdarm in model houden.

Hoe gaat het nu?

We maken haar antibioticumkuur af, ze eet dus nu zelf en hopen dat haar hals verder geneest. Als dat allemaal heel erg meezit zou ze misschien volgende week wel vrijgelaten kunnen worden. Iedere ochtend wandelt ze nu haar verblijf uit, krijgt haar pillen en gaat even op de weegschaal en vervolgens wandelt ze zelf naar onze ‘achterkamer’ waarvan ze waarschijnlijk besloten heeft dat het daar rustiger is, en blijft daar de rest van de dag, met haar bakken kroos.
Ze is een uitermate vriendelijke, zachtaardige zwaan en we hopen ontzettend dat ze het gaat redden! Haar mannetje (en de eventuele kinderen) worden niet meer gesignaleerd bij het nest, dus dat kan nog een zoektocht worden, maar we hopen dat we de vrouwtjeszwaan weer gezondheid kunnen maken.

Donaties

We bedanken iedereen die speciaal voor deze zwaan een donatie hebben gedaan!